Bugünün idarecileri, siyasetin bilirkişileri, bu bilirkişileri seçenleri, dünün seçilmişleri, yarının seçilecekleri.
Dün baş tacı edilenler, bugün oldu hayal.
Makam mevki, şan şöhret para, çölde görülen bir serap, uyanık iken görülen adeta bir rüya.
Bize ne değil mi, dünküler bizden değil mi?
Dostluklar, kardeşlikler, siyasi birliktelikler hepsi birer yalan mı?
Bir Sabri Uğur geldi geçti bu şehir den. Keşke bugün Sabri Uğur Beyi, kabri başında dualarla, hayırla yad edebilseydik.
Bugün şehrin büyük camilerinde adına Kur'an ziyafeti yapabilseydik.
Adını vefatının yıl dönümün de, büyük bir tesise Mahalle veya Meydana verebilseydik.
Hani bir kahvenin kırk yıl hatırı vardı.
Bu kadar mı vurdum duymaz olduk?
Bu kadar mı dostlukları kardeşlikleri, menfaatlerimiz uğrana, bozuk para gibi harcar olduk?
İnanın beş yıl boyunca Sabri Bey belediye başkanı iken, bir kere makam odasına girmiş biriyim, oda seçildiğinde.
Ya onun her gün yanında olanlar, ya onun gölgesi altın da keyif çatanlar. Şimdi nereler de, hangi gölgeliğin peşinde.
Bu şehirden, bu şehrin sessizliğinden, bu şehrin değerlerine kıymet vermemesinden, bu şehrin insanlarının birbirini sevmemesinden, sevenlerin de sadece menfaatleri icabı seviyor olduğunu görmekten utanıyorum.
Dünün ey seçilenleri, yarın seçilecekler. Yarın, yarından sonra ya döndüğünde, Sizlerin de başına gelecek bu UNUTULMAK.
Merak etme Sabri abi; Kul bilmezse de Halik bilir, bu şehrin garipleri, sessiz sahipleri bilir.
Mekanın Cennet bahçelerinden bir bahçe olsun, Ruhun şad olsun
Selam ve dua ile...