BİZ burada aslında fazla bir şey, hatta hiç bir şey yaşamadık.
Sadece çok iyi idman yaptık.
Eğer olur da benzeri hainliğe yeltenen çeteler çıkarsa, hepimiz karşı darbenin kralını yapmaya hazırız.
Asıl dehşeti İstanbul ve Ankara’daki kardeşlerimiz yaşadı.
Mangal gibi yürekleriyle bedenlerini koydular paletlerin önüne tankları durdurmak için.
Destanı onlar yazdı, bir milletin geleceğini onlar kurtardı, bir ülkenin tarihini onlar değiştirdi.
★★★
Sen, ben, bizler burada birer mum ışığı olabildiysek ne mutlu.
Biz ne görmüşüz ki?
İlk an sokağa çıktık diye kendimizi kahraman ilân edeceğiz neredeyse!
Foto muhabiri ve kameraman arkadaşlarımın çektikleri görüntüleri bir kaç gündür yeniden izliyorum tekrar tekrar da..
Neler yapmış yarattığın insanlar öyle Allah’ım!
Ne kahramanlıklar..
Ürkme, korkma, geri adım atma yok.
Yaradan, yarattığı bedendeki o duyguları hissettiren uzuvları, o gece için işlevsiz hale getirmiş âdeta..
Yoksa açıklaması yok o korkusuzluğun.
Öyle olmasaydı şahadete koşma cesaretini başka nasıl izah edebilir ki insan?
★★★
DEMOKRASİ DİYEN
O GECEYE BAKSIN!
Köprü ve Külliyedeki, Genelkurmay önündeki ve Meclisteki sahnelere baktıkça
Kurtuluş Savaşındaki kahramanlık öyküleri canlanıyor zihnimde.
İnanılmaz şeyler olmuş!
Her izlediğimde ben, o gecenin farklı bir yanını buluyor, bambaşka kahramanlıklar görüyorum.
Hem söyler misiniz;
Hangi milletin evlâdı atar kendini tankın önüne vatanı için?
Kurşunlar yağmur gibi yağarken kim yürür sokaklarda elinde bayrağıyla?
Mermilere kim siper eder bile bile göğsünü?
Bir Türk’ten başka, kim iki dakikada tank kullanmayı öğrenebilir?
Tarihte görülmüş müdür F-16'lara sapanla taş atarak direnen vatan evlâtları?
★★★
BİNLERCE İSİMSİZ
KAHRAMAN TANIDIK O GECE
Hani diyor ya İstiklal Marşında vatan şairimiz;
“Hangi çılgın bana zincir vuracakmış, şaşarım!”
Tam da öyle işte...
Türkler zaten çılgındı şimdi rekorunu egale etti.
Çılgın Türkler’e kimse zincir vurmaya teşebbüs bile edemez artık!
15 Temmuz gecesi, bir kez daha bütün alem gördü bunu.
Kimi evinin direğini, kimi biricik oğlunu, kimi doyamadığı kızını, kimi bacağını, kolunu kaybetti.
Vatanları uğruna bir an bile tereddüt etmeden, ölüme yürüyen binlerce isimsiz kahraman tanıdık o gece...
Hepimiz minnettarız onlara..
★★★
Demem şu ki,
Kahramanlık destanın yazıldığı geceye ‘Kontrollü darbe’ diyenler, gerçekten demokrasiyi savunuyor ve arıyorsa, o geceyi bi zahmet sakin kafayla izlesin.
Eminim ki gerçek demokrasiyi orada görüp dört elle sarılacaktır yaşatmak için!