NİMET...

Cep delik, cepken delik,

Kol delik, mintan delik,

Yen delik, kaftan delik,

Kevgir misin be kardeşlik !
diyor ya Orhan Veli...

Kefenin cebi mi var be kardeşim!

Ayağındaki delik çorabın tekini dahi götüremeyeceksin.

Bile bile bunu, niçin kendini paralayıp durursun!

Bilmez misin hem;

Allah bes bâki heves...

Neysen osun kardeşim.

Makyavelizm falan sana/bana ters!

Hatta Anadolu kültürüne, doğasına uygun değil.

Giymeyin, giydirtmeyin bu gömleği yurdum insanına.

Kendiniz olun,

Kardeşlerinizi delik/deşik etmeyin, ettirmeyin.

Biriz, beraberiz, hep birlikteyiz diyoruz ya,

Bir, beraber olduklarınızı nasıl kazanıldığı bilinmeyen $ gibi harcamayın!

Şu Aborjinlerin bumerangını biliyorsunuz dimi?

Hani fırlatıldığında dönüp dolaşıp atanı vuran aleti...

Bilmiyorsanız hatırlatayım;
bildim bileli hep atanı yere serdi sere serpe, zer zebil!

Güzel şehrimde olup bitenleri görüyorum, duyuyorum.

Kendi adıma değil, mehteran gibi 2 ileri, 1 geri yapmasına üzülüyorum.

Ölümlü olduğumu düşünüp rahatlıyorum.

Sonsuza denk bu şekilde yaşamayacağım.

Bu çok büyük nimet!

Haydin selametle...