7 yıl önce bugün
bayram yapmıştık
ülkemizdeki ve dünyanın
dört bir yanındaki Balıkesirliler olarak.
ne güzel günlerdi o günler.
üst üste sınıflar atlıyordu Balıkesir...
bir inat uğruna,
tırnakla kaza kaza elde ettiği
tüm kazanımlarını yitirmekle kalmadı,
geleceğe dair umutlarını kaybetti bizim kulüp.
sevmesem de şu
"yapacak bir şey yok!"
kelimesini
şu an için kullanmak zorundayım.
var aslında yapacak çok şey de.....
bu kafa yapısıyla yapılabilecek bir şey yok!
hem biz kimiz ki
kulübün sıradan bir üyesi olmaktan başka!
kaldı ki üyelerini bile hatırlamayan
Balıkesirspor'u tanımayan, bilmeyen
stadı sorsan yolunu tarif edemeyeceklerin
yönetim kadrolarına dahil edildiği ve
sırf hazirunda bulunsun diye üye yapıldığı bir yapı var yıllar yılıdır.
düdük onlarda, davul onlarda, tokmak onlarda.
en iyisi susmak diyeceğim,
ama Balıkesirspor denilince akan sular duruyor benim için,
o vakit
7 yıl önce bugün Atatürk Stadında tanıklık ettiğim
o muhteşem tabloyu yaşamamıza vesile olanlara teşekkür edelim,
şehrin değil,
kendi istikballerini düşünenlere ise bir kez daha kına yollayalım!
...ve
bu sezon da kümede kaldığımıza şükredelim.
gelecek sezon için şaire bırakalım sözü:
Yunus söyler sözünü, Hakka bağlar özünü
Görmek ister yüzünü, Allah Allah Kerim Allah
Rahîm Allah, aman Allah, diyelim ya hu..
bu fotoğraf karelerini bir daha yaşar mıyız kestirmek güç!