Çocukluğumuzun geçtiği Cengiz Topel Caddesi’nde Nuri abimiz vardı. Sanayide dökümcüydü. 
İstinanız her akşam, cadde üzerindeki BALSU çeşmesinin önüne çıkar; “Ölüm de var gülüm” diye nara atardı. 
“Her gün böyle bağırarak ne yapmak, ne anlatmak istiyor bu usta” derdik biz gençler. 
En azından ben, ölüm nedir bilmezdim, ta ki annemi kaybedene kadar.
İşte o zaman anladık ne demek istediğini ilk Nuri ustanın. 
Sonrasında büyük biraderin acı haberi geldi gurbetten. Peşinden babamızı, beş yıl önce de bir diğer büyük abimizi uğurladık ebedi istirahatgâhına.  
Ölüm artık bizden bir parçaydı.
Hemen yanımızda, yanı başımızdaydı!
Ne zaman unutmaya kalksak Rabbim hatırlatıyordu bize ölümü..
***
..ve dün de biraderlerden birini daha kaybettik.
Kalbi tekledi, ilk kriz geldiğinde (benim kalbimde sıkıntı yok ki) diyerek hafife almış.
İkinci gelişinde biz geç kaldık!
Hekimlerin müdahalesi yetmedi, makinalarda (!) 12 saat yaşatabildi onu yoğun bakımda..
Ani oldu gidişi, hem de çok ani.  
Biliyorum ki, bu dünya imtihan sahnesi ve hayattaki en büyük acı da sabır.
Rabbim, hacı Sevgi yengeme, yeğenlerim Yasin ile Kübra'ya sabır eylesin.
Acı haber sonrası, biri Yozgat'tan, diğeri Artvin'den geldiğinde alelacele Balıkesir'e.
Yaşamımdan örnekler verip teselli etmeye çalışssam da her ne kadar, kolay değildi evlatlarının acısını hafifletmek. 
***
Sevenlerinin “Sakıp Ağa”sı benim birader, bana çok üzülürdü. Rahatsızlığımı benden daha çok kafasına takıyordu. 
Belli etmezdi pek bana ama, eşe-dosta anlatıp Allah'tan ömür dilermiş bana.
Galiba büyükler, küçükleri daha çok seviyor, düşünüyor, kolluyor, gözetiyor! 
Bazen takılırdım biradere;
"Sen beni boşver. Kendine iyi bak. Şekerin var, tatlı yiyorsun. Yapma bunu.. Hem şu sigarayı hayatından çıkar" diye..
"Ne desen boş" derler ya.
Şu andan itibaren ne desem boş..
***
Diyeceğim şu:
Hayattaki tek doğru, tek gerçek ölüm... ve her an hazırlıklı olmak gerek ölüme.. ve bugünü yaşamak gerek yarın ölecekmiş gibi.. ve çıkarmamak gerek akıldan Nuri ustanın “ölümde var gülüm” deyişini..
Sizi bilemem ama, seviyorum ben ölümle bir dost, yaren gibi yaşamayı..
...
Acımızı paylaşan dostlara teşekkürlerimizi sunuyoruz.
İyi ki varsınız...
Sağolun..
Var olun..
Allah sağlıklı bir ömür eylesin size, bize, hepimize...