BALIKESİR'in 10. milletvekili Haydar Altıntaş, Tarım ve Orman Bakanlığı'nın hazırladığı tarımsal üretimin planlamasına yönelik usul ve esasları düzenleyen yönetmeliğin yeniden gözden geçirilmesinin gerekliliğine dikkat çekti. Demokrat Parti (DP) Sözcüsü ve İzmir Milletvekili Haydar Altıntaş, tarımsal üretimin planlanması hakkında yönetmeliğin eksik ve hatalı olduğunu belirterek, "Üretim emir işi değil, gönül ve plan işidir." dedi.
Tarım ve Orman Bakanlığı tarafından hazırlanan "Tarımsal Üretimin Planlanması Hakkında Yönetmelik" Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmesiyle tarımda izin almadan üretim yapma döneminin sona erdi.
DP Milletvekili Haydar Altıntaş, bitkisel üretim, hayvansal üretim ve su ürünleri üretiminde tarım havzası veya işletme bazında üretimin planlanmasını kapsayan yönetmeliğe göre tarımda ezbere üretim dönemini bitiren yeni sistemle ilgili eksik gördüğü bazı önemli hususlarl ilgili açıklama yaptı.
Tarım alanında önemli bir bilgi deneyimine sahip olan Altıntaş'ın "Tarımsal Üretimin Planlanması Hakkında Yönetmelik" hakkındaki açıklaması şöyle:
Öncelikle, bu sistemin başarılı bir şekilde uygulanabilmesi için Tarım Bakanlığı'nın taşra teşkilatının çok iyi bölge ve alan bilgisine sahip olması gerekmektedir. Ne yazık ki, mevcut durumda Bakanlığın bu gerekliliği tam olarak karşılayamadığını görüyoruz.
Ayrıca, Çiftçi Kayıt Sistemi'ne (ÇKS) kayıtlı olmayan arazilerin durumunun tespiti konusunda da sorunlarla karşılaşabiliriz. Miras gibi sebeplerle kayıt dışı kalan bu arazilerin nasıl izleneceği ve denetleneceği önemli bir konudur.
Bu yeni modelin başarılı olabilmesi için ekim öncesi alım fiyatının ve alım garantisinin çiftçilere sunulması gerekmektedir. Ancak, çiftçilerin tercihlerini ve ekim yapacakları ürünleri dikkate almadan, örneğin buğday ekecek bir üreticiye kanola ekimi dayatmak, çeltik ekecek çiftçiyi ayçiçeği ekmeye zorlamak gibi bir yaklaşımın başarı getirmesi beklenemez. Çiftçilerin ekipman parkının yıllardır yaptığı ürün desenine uygun olması da göz ardı edilmemelidir.
Ayrıca, komisyonda yer verilen Ziraat Odalarının teknik bilgi ve deneyimlerinin yetersizliği, bu kritik konuyu başarıya ulaştırmak için bir engel teşkil edebilir.
Sonuç itibariyle, bu sistemin uygulanmasıyla ilgili iki temel sorun görüyorum. İlki, ÇKS'de kayıtlı olmayan arazilere yönelik eksiklikler ve bu arazilerde destek alamayan çiftçilerin karşılaştığı zorluklar. İkincisi ise altyapı eksikliği. Ekim öncesi fiyatlar belirlenip alım garantisi verilmediği takdirde, ayrıca ekim öncesi ilan edilen fiyatları hasat mevsiminde enflasyona göre revize edilmezse, sahada ciddi sıkıntılar yaşanabilir.
Son olarak şunun altını çizmek istiyorum.
Bu yönetmelik mevcut haliyle ancak nasyonal sosyalist yönetimlerde uygulanabilir. Üretim emir işi değil, gönül ve plan işidir. İktidarın politikalarında bu türden taktik adımlar değil paradigmatik bir değişiklik olmadığı sürece, tarım politikalarımızda iyileşme olmasını beklemek beyhude olacaktır.
