- I -
Arkamda bir dağın yıkıldığı gün
Beynime bir kurşun sıkıldığı gün
Sırtıma hançerin sokulduğu gün
Ruh olup bedenden ağdın Aybüke!
Cennet bahçesine yağdın Aybüke!
Toprak, yavrusunu bağrına bastı
Mavi gök gürledi, yağız yer kustu
Okullar, sınıflar al bayrak astı
Hepimizi yasa boğdun Aybüke!
Bir tabuta nasıl sığdın Aybüke!
- II -
Sen ki bu devlete bir emanettin
Vardın bir menzile kıvançla yettin
Hepimizi mahçup ettin, kahrettin
Eşelendi közüm benim Aybüke!
Depreşiyor özüm benim Aybüke!
Kara toprak al kanını sordukça
Yüreğimiz acın ile vurdukça
İntikamın orta yerde durdukça
Bitmeyecek sözüm benim Aybüke!
Akça yüzlü kızım benim Aybüke!
Siz orada çoğaldıkça, azaldık
Senden önce Necmettin’i de saldık
Yasımızla böyle baş başa kaldık
Yaşlı iki gara gözüm Aybüke!
Derin yaram, ince sızım Aybüke!
- III -
Daha murat vermemişken dengine
Senin adın sancak oldu engine
Yüzüm döndü kara yerin rengine
Siyah saçta kızıl yazma Aybüke!
Benim de kabrimi kazma Aybüke!
Öğretmen olup da sevincin varmış
Şehitlikten yana övüncün varmış
Bu son olsun diye avuncun varmış
Vay! Gurbanın olam, kızma Aybüke!
Yetim Resul’ümü üzme Aybüke!..
09. 06. 2019 / Balıkesir
Yusuf Akgül
Balıkesir Lisesi Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni
