Bir Ramazan daha gelip geçiyor…
Evlerde komşuların, akrabaların, arkadaşların,
Sokaklarda, köylerde farklı farklı insanların bir araya geldiği iftar sofralarıyla…
Yaşlılara, muhtaçlara kapı kapı dolaşarak, sefertaslarıyla dağıtılan iftarlıklarla…
Toplumsal dayanışmanın,
Yardımlaşmanın,
Birlik ve beraberliğin
Sabır ve hoş görünün en somut şekilde yansıdığı bir Ramazan daha gelip geçiyor.
Pidesiyle,
Yufkasıyla,
Hurması, Güllaç Tatlısıyla bir Ramazan daha gelip geçiyor.
Sultaniye Camisinde her akşam Kur’an’dan bir cüz okunarak kıldırılan Hatimli teravileriyle…
Çarşı Camisinin iki minaresi arasında, içeriğinde günün anlam ve önemine göre yazıları değişen hem gecemizi hem gönlümüzü aydınlatan mahyasıyla…
Sahur vakti geldiğinde sokaklar arasında dolanarak bir geleneği yaşatmaya çalışan ramazan davulcularımızla…
İftar vakitlerinde atılan top sesleriyle…
Her gün üzerine bir çizik attığımız imsakiyeleriyle
Merhaba’sı, Elveda’sı, sahurdan sonra okunan Temcîd-i Şerifleriyle,
Bir Ramazan daha gelip geçiyor.
Ya sonra?
Ramazan ayı sona erdikten sonra kaybedecek miyiz sabır ve hoş görüyü?
Birbirimize olan sevgiyi, saygıyı,
Dayanışma ruhunu,
Birlik ve beraberliğimizi canlı tutmayacak mıyız?
Bu değerlerimizi sadece bir ay boyunca değil,
Ramazan ayı sona erdikten sonra da hayatlarımıza taşımaya devam etmeyecek miyiz?
Komşularımıza, akrabalarımıza, arkadaşlarımıza yardım etmeyecek miyiz?
İhtiyaç sahiplerine destek olmayacak mıyız?
Hayatımızın her anında hatırlamamız gerekmiyor mu ramazan hasletlerimizi?
Belki de Ramazan’ın bitmesiyle birlikte sadece oruç tutmayı bırakırız ama içimizdeki o güzel duyguları ve değerleri taşımaya devam edebiliriz.
Belki de Ramazan, kendimizi yeniden keşfetmemize, hatalarımızı, eksikliklerimizi fark etmemize, bu konuda gelişmemize yardımcı olur.
Belki de Ramazan bize bir fırsat verir, hatırlatır ki insan olmanın gerektirdiği şeylerdir bunlar.
Hayatımızın her anında, sahip olduğumuz değerleri yaşatmak için çaba göstermeye devam etmeliyiz.
Etmeliyiz ki hep birlikte daha sevgi dolu, saygı dolu, birlik, beraberlik ve dayanışma içinde bir hayat sürdürebilelim…
