Geçenlerde yıllarca birlikte çalıştığım mesai arkadaşım, değerli kardeşim Mustafa Kuruoğlu, hakkımdaki düşüncelerini yazdı sosyal medyada…
Duygulandım…
Gururlandım…
Bir köşe yazarı olarak yazılarımla ona örnek olduğum, ilham kaynağı olduğum için mutlu oldum.
Mustafa kardeşime buradan bir kez daha hakkımdaki güzel düşünceleri için teşekkür ediyorum.
Demek ki kelimelerimle dokunabilmişim sizlere…
Konuşmayı pek beceremem ama kelimelerle aram hep iyi oldu.
Kendimi yazarak daha iyi ifade ettiğime inanıyorum.
Söyleyemediğim birçok şeyi bu köşede kelimelere dökebiliyorum.
Bazen siyaseti bazen ekonomiyi,
Bazen acılarımızı bazen sevinçlerimizi,
Bazen kendi yaşadıklarımı bazen bu şehrin insanlarını yazıyorum.
İnsana dair ne varsa anlamaya, anlatmaya gayret gösteriyorum.
Karşı karşıya olsak, muhtemelen iki kelimeyi bir araya getirip konuşamam bunları sizlerle.
O yüzden yazı yazmayı seviyorum.
Yazılarım sayesinde yeni insanlar tanıdım…
Her bir kelimem, her bir yazım, ardından yeni dostluklar, samimi sohbetler, değerli anılar getirdi…
Kelimelerin gücüydü bu…
İletişim araçlarının gün geçtikçe kalitesinin arttığı ama “iletişimin” kendisinin aynı hızla yok olduğu böyle bir zamanda birbirimizi tanımamızı, anlamamızı sağlayan, yazdığım kelimelerdi.
Öyle kelimeler yazarsınız, insanlar arasına “duvar” olur; öyle kelimeler yazarsınız insanları birbirine bağlayan “köprü” olur.
Ben duvar örmek yerine;
Temelinde sevgi,
Harcında dostluk,
Taşlarında iyi niyet olan bir köprü kurmayı seçtim ve o yüzden köşemin adını da “Köprü” koydum.
-Yazmak sana ne kattı- derseniz…
Katmak değil ama benim “fazlalıklarım” varmış onları aldı…
Mesela artık hayatın zorlukları karşısında isyan etmiyor, tam aksine zorlukların üzerine gidiyor, neler yapabileceğim hakkında çözümler geliştiriyorum.
Veya canımı sıkan insanlarla kavgaya girmiyor onları anlamaya çalışıyorum.
Size de şunu rahatlıkla tavsiye edebilirim:
Önce anlamaya çalışın, sonra anlaşılmaya…
İnanın tersi olmuyor.
İnsanları anladığınızda,
Olayları farklı açılardan gördüğünüzde,
Hayattaki olasılıkları fark ettiğinizde kendinizi sorunlar, dertler, sıkıntılar karşısında heba etmekten kurtuluyorsunuz.
“Su akar yolunu bulur” misali, her şey olacağına varıyor neticede...
