Yıl 1994…

Kırk bin nüfuslu bir ilçede açılan üniversitenin yeni bölümlerini de bahane ederek, ticari bir girişim ile nezih bir cafe açtım.

Daha “Cafe” isminin bile insanların ağzına yakışmadığı, literatüre doğru düzgün girmediği yıllar.

“Cafe Plaza”

Şimdiye kadar ilçenin hiç görmediği ürün çeşidini, yine o zamanlarda ağaç sandalyelerin olduğu kahvehanelere göre lüks sandalye ve masalarda sunuyorduk.

Her gün vilayetten taze yaş pasta, profitrol benzerleri ile baklava çeşitleri gelirdi.

Geniş saç usulü tezgahta sürekli tost ve hamburger yapılır, her türlü soğuk içeceğin yanında en lüks sıcak içeceğimiz porland fincanda nescafe idi.

Tüm gazeteler günlük alınır, 3 katlı haremlik ve selamlık salonlarına ayrıca bırakılırdı.

Bunun yanında üç band maç masası , karambol ve amerikan bilardo masalarımız da vardı.

Radikal damgasını yediğimiz üniversite yıllarından sonra, daha o zamanlar moda olmayan sakalımızla her sakallı gence öcü gibi bakıldığı o yıllarda bu cafenin işletmesini benim yapıyor olmam dikkat çekiyor ve en başta da emniyetteki arkadaşlarımızın bizi sürekli kolaçan etmesine sebep oluyordu.

1995 YILBAŞIYDI

Cafemizde eğlenceye mahal vermemek için, 31 Aralık günü tamamıyla kapalıydık ve camda da “YILBAŞI DOLAĞISIYLA KAPALIYIZ” yazıyordu.

O gün satacağımız, pasta, tatlı ve bilumum satışlardan feragat etmiş dükkanı kapatmıştık.

Çarşı merkezinde olan işyerimizin bu sebeple kapanmış olması bir sürü dedikoduyu da yanında getirdi.

Ertesi gün yani 1 Ocak’ta normal hizmetimize döndük ama bizi bir süRpriz bekliyordu.

İlçenin emniyet amiri akşam saat 22 civarlarında elinde telsiz, yanında iki polis, sağa sola sallana sallana kafeye geldi.

Sen nasıl olurda yılbaşında bu işyerini kapatırsın?

Sen nasıl olur da düzene karşı gelirsin?

Sen bölücü müsün?

Bu ülkede anarşi mi çıkarıyorsun?

Bir sürü şey saydı.

Amir sarhoş.

Yanındaki polisler mahcup.

“Tutun tutanak, 3 gün kapatın”

Eeee. Adam amir.

Buldular buluşturdular bir kaç sebep

Kanun onlar. Senin her sözün 3 gün daha ilave olur.

31 Aralık’ta hür irademizle kapattığım işyerini, 2-3-4 Ocak’ta cezalandırılarak mühürlenerek kapattılar.

Öyle kapanmaz, böyle kapanır dedi Amirimiz.

Yılbaşında pasta satmadığımız için emniyetçe anarşist olarak ceza aldık.

Tecrübe, yaşanmışlıktır.

Tecrübe, olacakları olmadan okuyabilmektir.

Sevgimle kalın..

3 aylarınız mübarek olsun!