Bir konuşmacı, seminerine 100 dolarlık bir banknotu göstererek başladı. 250 kişinin bulunduğu salondakilere, “Bu parayı kim ister?” diye sordu ve eller kalkmaya başladı.
Konuşmacı; “Bu parayı sizlerden birine vereceğim fakat öncelikle bazı şeyler yapacağım.” dedi.
Parayı önce buruşturdu ve dinleyicilere hâlâ bu parayı isteyen olup olmadığını sordu. Salondaki hemen herkesin elleri yine havadaydı…
Bu sefer, konuşmacı; “Peki bunu yaparsam” dedi ve 100 doları yere attı, üstüne bastı, ezdi, kirletti.
Para şimdi pis ve buruşuktu.
Fakat eller yine havadaydı ve o parayı herkes istiyordu.
Hiç hayret etmemişti bizim semineri veren arkadaş. Bunun gibi onlarca toplantıda, binlerce kişinin de aynı istek ve arzuya sahip olduğunu biliyordu.
Parayı kendi cebine koymak isteyenlere dönerek şu dersi verdi:
“Paraya ne yaptıysam hiç önemli değil. Onu yine de istiyorsunuz. Çünkü benim ona yaptığım şeyler onun değerini düşürmedi, o hâlâ 100 dolar…”
★
Arkadaşlar buradan şuna geleceğim.
Hemen hepimizin hayatında çoğu kez verdiğimiz kararlar veya hayat şartları nedeniyle hırpalanır, canımız acıtılır, yerden yere vuruluruz, kendimizi kötü hissederiz.
Fakat ne olduğu ya da ne olacağı önemli değil.
Hiçbir zaman değerimizi kaybetmeyiz, temiz ya da pis, hırpalanmış ya da kırılmış, bunların hiçbiri önemli değil.
Sizi sevenler sizin ne kadar değerli olduğunuzu her zaman bilecektir.
★
Hayatınızın değeri ne yaptığınız veya kimi tanıdığınızla değil, kim olduğunuzla alâkalıdır. Her zaman elinizde olanları düşünün, olmayanları değil..
Hayat hikayesinin kahramanları olan bizler, yaşadığımız başarı ve başarısızlıklara rağmen, kazandıklarımızla, kaybettiklerimizle dahası hatırlamanın acı verdiği anlarda dahi unutmaya teşebbüs edip de unutamadıklarımız, bizleri var eden yaşanmışlıklarımız..
Dönüp şöyle bir hayatımızın dününe baktığımızda şunu göreceğiz.
Geçmiş, hem de neler neler geçmiş.
Acıtsa da, mutlu etse de, hepsi öyle ya da böyle geçmiş.
Gelecekte de geçecek.
Dahası öncekiler gibi geçecek.
Asıl olan bizler kalacağız biriktirdiğimiz güzel yaşanmışlıklarla..
O vakit şuraya;
Toprak olduktan sonra yaprak açanların başına düşen üç elma bırakalım ve devam edelim.
★
ŞİMDİ DÜŞÜNÜRKEN
GÖZYAŞINA HAKİM OLAMAYABİLİRSİN..!
Hararetle önerdiğim Fatih Reşit Çivelekoğlu’nun yazdığı “Fabrika Ayarlarımıza Dönüyoruz” kitabından esinlenerek yazdım okuduğunuz satırları.
Siz siz olun, gerisini boş verin.
Üzerinize düşeni yaptıktan sonra, gerisini karşı tarafın kalitesizliğine bırakın.
Kendinizi suçlamayın boşuna.
Lâkin üzerinize düşeni kesinlikle yapın.
Asla güvensiz biri de olmayın..
Kardeşlerim,
Yaşanmış bir hikâye de anlatayım da "güven" kelimesinin ne anlama geldiğini iyi kavrayın.
★
Savaşın en kanlı günlerinden biriydi.
Asker, en iyi arkadaşının az ilerde kanlar içinde yere düştüğünü gördü.
İnsanın başını bir saniye bile siperin üzerinde tutamayacağı ateş yağmuru altındaydılar.
Tam siperden dışarı doğru hamle yapacağı sırada, yanındaki arkadaşı omzundan tutarak içeri çekti,
- “Delirdin mi sen?. Gitmeye değer mi? Baksana delik deşik olmuş. Büyük ihtimalle ölmüştür. Artık onun için yapabileceğin bir şey yok. Boşuna kendi hayatını tehlikeye atma.”
Fakat asker onu dinlemedi ve kendisini siperden dışarıya attı.
İnanılması güç bir mucize gerçekleşti, asker o korkunç ateş yağmuru altında arkadaşına ulaştı. Devresini sırtına aldı ve koşa koşa geri döndü.
Birlikte siperin içine yuvarlandılar.
Fakat cesur asker yaralı arkadaşını kurtaramamıştı.
Siperdeki diğer arkadaşı;
- ”Sana değmez demiştim. Hayatını boşu boşuna tehlikeye attın.”
- ”Değdi” dedi, gözleri dolarak; “Değdi.. Değdi.."
- ”Nasıl değdi? Adam ölmüş görmüyor musun?”
- ”Yine de değdi. Zira yanına ulaştığımda henüz sağdı. Onun son sözlerini duymak, dünyalara bedeldi benim için."
...ve hıçkırarak arkadaşının son sözlerini tekrarladı:
- “Geleceğini biliyordum… Geleceğini biliyordum...”
★
Komşunun komşuyu tanımadığı, arkadaşın arkadaşı kazıkladığı, dostum denilenin arkadan hançerlemeyi meziyet sandığı çağımızda sizin etrafınızda hikayemizdeki asken gibi gözü-kaşı, sağı-solu, önü-arkası, eli-ayağı oynamayan bir arkadaşı, dostu var mıdır bilemem, ama güven vermek önemli olduğu kadar güven duymakta önemlidir.
Duyulan güveni boşa çıkarmamak daha da önemli..
Siz siz olun, hayatta 100 dolardan daha değerli şeyler olduğunu unutmayın.
Selâmetle...
