Köşe yazısı yazmaya 2004 yılında başladım.
2008’den bu yana da Kardeş Gazetesi’nde yazıyorum.
Aynı yıl Balıkesir Gazeteciler Cemiyeti tarafından “En İyi Köşe Yazısı Ödülü”ne,
2012 yılında “Yeni Haber Jüri Özel Ödülü”ne,
2013 yılında da “Ekrem Balıbek En İyi Köşe Yazısı Ödülü”ne layık görüldüm.
TRT Radyo1’de yayınlanan Armonik Hikâyeler programında bir yazım konu edildi.
Ayrıca Susurluk ile ilgili seçme yazılarımdan oluşan “Kasaba” adını verdiğim bir de kitabım çıktı.
Bunlar beni bir köşe yazarı olarak onurlandıran, gururlandıran olaylardı.
18 yıl olmuş köşe yazarlığına başlamam…
Yazı hayatım boyunca amacım kişileri veya kurumları eleştirmek olmadı hiçbir zaman.
İşim eleştirmek değil sorunu çözmek, çözümün bir parçası olmaktı…
Bu köşede bildiklerimi yazmak değil, kendimi öğrenmek;
Başkalarına değil kendime ders vermek gayesiyle hareket ettim.
Kimseye akıl veriyor pozisyonunda hiç olmadım.
Yazı yazma serüvenim bana;
Özgür düşünebilmeyi,
Topluma, toplumsal olaylara farklı açılardan bakabilmeyi,
Hoş görüyü,
Farklılarımızı sevmeyi, farklı inanç ve kültürleri tanıyabilmeyi,
“Önce insan” demeyi, insani değerlerimizi koruyabilmenin önemini öğretti.
Yazmayı bu yüzden hep sevdim, her yazımda önce kendim bir şeyler öğrendim.
Bazen “Gurbette senin yazılarınla Susurluk’umuzu yaşıyoruz” tarzı elektronik postalar gönderiyorsunuz.
Bazen sizlerin yazdıklarını yayınlıyorum, sesinizi buradan duyurmaya çalışıyorum…
Yolda karşılaşıyoruz, yazılarımla ilgili sohbetler ediyoruz.
Susurluk’la ilgili düşüncelerimizi, beklentilerimizi, hayallerimizi konuşuyoruz.
Yazmamı istediğiniz konular oluyor yazmaya çalışıyorum.
Elimden geldiğince bu şehrin insanlarını…
Elimden geldiğince bu şehrin anılarını…
Elimden geldiğince bu şehrin tarihini, güzelliklerini, heyecanlarını yazmaya gayret gösteriyorum.
Ne yalan söyleyeyim, dostlarımla, arkadaşlarımla yaptığım en sevdiğim sohbetler, yazılarım hakkında olanlar…
Yıllar önce yazdığım yazılarımı hatırlayanlar var.
“Ben şu yazını çok beğenmiştim”, “Bir yazında şöyle yazmıştın”, “Yazdığın o yazı beni çok etkilemişti” gibi sözler beni mutlu ediyor.
Şehir dışında yaşayan bir Türkçe öğretmenimizin, yazılarımda Türkçeyi doğru kullandığımı söylemesinin verdiği gururu anlatamam.
Ve bir de geçen haftaki yazıma yorumlarınızla verdiğiniz destek…
İnanın benim için en değerli ödüller işte bu sözleriniz aslında…
