Güle güle Ekrem ağabey…
Allah’ın sonsuz rahmeti üzerine olsun…
***
O’nu, 1978 yılında, henüz üniversitede genç bir gazetecilik öğrencisi olduğum yıllarda tanıdım…
O zaman, Balıkesir Birlik Gazetesinin yarı hissesi Ülkü Ocakları tarafından satın alınmış ve ben de bu gazetenin Yayın Müdürüydüm.
Ulusal basında rahmetli Abdi İpekçi, yerel basında ise, Ekrem Balıbek, bizim örnek aldığımız gazetecilerdi. Bilindiği üzere Abdi bey, 01 Şubat 1979 tarihinde, alçakça bir saldırı sonucu katledildi. Ekrem Ağabey ise, gazetecilik mesleğinin Balıkesir’deki bir “Onur Abidesi” olarak, 79 yaşında son nefesini verdiği güne kadar topluma hizmet etmeye devam etti…
Balıkesir (kim ne kadar farkında ve kimin ne kadar umurunda bilinmez ama), pek çok konuda Ekrem Balıbek’e şükran borçludur. Türkiye’nin neresine giderseniz gidin, yurdun dört bir yanındaki gazeteciler, Balıkesir’i “Ekrem Balıbek’in memleketi” olarak bilirler… Halbuki o, tüm hayatını “Balıkesir’in Ekrem Balıbek”i olarak yaşadı… Acaba bunu kaç kişi bilir ya da takdir eder?!.
Uzun yıllardan sonra Ekrem Ağabeyle ikinci buluşmamız, Balıkesir’in son dönemlerindeki en önemli Belediye Başkanı olan, çok değerli Sabri Uğur’un daveti ile İstanbul’dan Balıkesir’e geldiğimden sonradır…
Aradan 24 yıl gibi koskoca bir zaman dilimi geçmiş, ancak Ekrem Ağabey, mesleğimizin bir Onur Abidesi olarak ayaktadır…
Balıkesir’de zaman zaman siyasete giren Ekrem Ağabey, belki iyi bir politikacı değildi; ama, çok iyi bir insan ve yine çok iyi bir gazeteciydi.
Ancak, konunun Balıkesir açısından en üzücü yanı, son yıllarında, başta medya sektöründe olmak üzere, çeşitli sahalardaki sonradan türeme bazı “manfaat düşkünleri”nin ağır ve haksız tacizlerine uğrayan Ekrem Balıbek’in yanında ve arkasında kimsenin yer almamış olmasıdır!
Ekrem Balıbek
kendi sonsuz yolculuğuna çıkmıştır; bizim için keder, Balıkesir’deki tüm menfaat düşkünleri için ise “kına yakma” vaktidir..
